Stai consultando: 'Enciclopedia Dantesca Dizionario critico e ragionato di quanto concerne la vita e le opere di Dante Alighieri - Volume II - M-Z', Giovanni Andrea Scartazzini

   

Pagina (157/1033)       Pagina_Precedente Pagina_Successiva Indice Copertina      Pagina


Pagina (157/1033)       Pagina_Precedente Pagina_Successiva Indice Copertina




Enciclopedia Dantesca
Dizionario critico e ragionato di quanto concerne la vita e le opere di Dante Alighieri - Volume II - M-Z
Giovanni Andrea Scartazzini
Ulrico Hoepli Editore Milano, 1899, pagine 2200

Digitalizzazione OCR e Pubblicazione
a cura di Federico Adamoli

Aderisci al progetto!

   
[Home Page]




[ Testo della pagina elaborato con OCR ]

   Niccolò 1325
   peregrinatione navem conscendens sereno ccelo et tranquillo mari, horribilem nautis tempestatem praedixit, moxque ortam, cum essent omnes in summo periculo, orans mirabiliter sedavit. Unde cum do-mum reversus singularis sanctitatis omnibus documenta prseberet, Dei admonitu Myram, quas Lycise Metropolis erat, venit, quo tempore, ejus urbis Episcopo mortuo, provinciales Episcopi de successore deligendo consultabant. Itaque in ea deliberatione divinitus admoniti sunt, ut eum eligerent, qui postridie mane primus in ec-clesiam ingrederetur, Nicolaus nomine. Que observatione adhibita, in ecclesia janua deprehensus est Nicolaus, et summo omnium con-sensu Myrse Episcopus creatur. In Episcopatu castitatem, quam sem-per coluerat, gravitatem, orationis assiduitatem, vigilias, abstinen-tiam, liberalitatem et liospitalitatem, in adhortando mansuetudinem, in reprehendendo severitatem perpetuo adhibuit. Yiduis et orphanis pecunia, Consilio, opera non defuit; oppressos adeo sublevavit, ut etiam tres Tribunos, per calumniam a Constantino Augusto con-demnatos, qui se propter famam ejus miraculorum orationibus lon-gissime absenti commendarant, adhuc vivens, cum Imperatori, mina-citer eum terrens, apparuisset, liberaverit. Cum vero contra edictum Diocletiani et Maximiani Christianse Fidei veritatem Myrse prsedi-caret, ab Imperatorum satellitibus coinprehensus et longissime ab-ductus, in carcerem conjectus est; ubi fuit usque ad Constantinum Imperatorem, cujus jussu ex custodia ereptus, Myram rediit. Mox ad Nicsenum Concilium se contulit, ubi cum trecentis illis decem et octo Patribus Arianam hseresim condemnavit. Inde reversus ad Episcopatum, non ita multo post, instante morte, suspiciens in coelum, cum Angelos sibi occurrentes intueretur, ilio Psalmo pro-nuntiato: In te, Domine, speravi, usque ad eum locum: In manus tuas commendo spiritum meum, in coelestem patriam migravit. Ejus corpus Barium in Apulia translatum, ibidem summa celebritate ac veneratione colitur. »
   Niccolò, Gentiluomo di Siena, secondo gli uni de' Salimbeni e fratello di Stricca, secondo altri de' Bonsignori, lo scopritore della « costuma ricca del garofano, » Inf. xxix, 127. È per avventura identico con quel Niccolò de' Salimbeni, il quale nel 1311 era in Lombardia tra' Grandi che facevan corona ad Arrigo di Lussemburgo; cfr. Del Lungo, Dino Comp. n, 596 e seg. - Bambgl.: « Fuit primus qui docuit poni garofanos in saporibus. » - An. Sei. : « Fu anche de' Salimbeni, e cominciò in prima ad infilzare i garofani ne la milza in Siena, dove sono i grandi ghiottoni. » - Iac. Dant.: « Della vita di Sanesi si risponde e spezialmente di quella dalcuno suo chavaliere nominato messer Nicholo Bonsigniori pello gharofano