FATTI C1IF, APPARECCHIARONO LE PRIME MANIFESTAZIONI, ECC. 103
Entro li bois e le selve rame.
De co qi ont, ont bevu e mance;
Non oit palafroi ne destrer seeorne,
A pe sen vait durando gran ferte.
.Ta son de lor qe mal ont oure
De l'inperer; e voio qe vu sace
Quant la novela li estoit aporte,
Cun Milon n'oit via Berta mene,
Molto ferament sen fo amervele
Como il avoit fato tei falsite.
En soa canbra era li pių prive
De nul autre de la soa masne:
S'el oit dolor a non demande!
Se (le quela colse iames sen fo seade
Belisant oit queri e demande:
Dist la dama no por ma lialte
lamais cun le nolui el'a cele.
Adoncha li rois en fo si abosme,
Toto quel corno non a moto parie.
Mais le dux Naimes si l'a reconforte.
Adoncha li rois a~por tot part mande,
A burs et a vile a caste e a docle,
Par lor avoir non ait ren lase.
Quando non li trova si li oit sbanoie,
E un tei bando mando por le contre:
Cascun de ceus qe li avoit trove
Davant K. li aust a presente,
Qe grant avoir le seroit done.
Soura son per fust li rois ale,
Quando dux Naimes li avoit devee:
Bon rois, fait il, tant ne vos deroe
Qe Bernardo de Clermont e de gran parente:
Non e in Franca ni dux ni case
Qe non soia ses amigo e prive;
De co ch'a fato son fil el n'e gramo et ire,
Sei fante n'ait vestra sor amene
Nen poit ester en la crestenete
Qe non saca coment averont oure,
A molto gran poine li ont reconforte.
Coment K. fi, sbanoier Milon e Berte de tota France.
Lason de K. qi est gramo e dolant, Nen fo ma' sė a tuto son vivant, Et avec lui estoit Belisant. E Milon sen vait por le camin erant, De noit camine a la luna lusant, E tot lo corno se stoit planemant Entro le bois e le selve pendant. La dama estoit encinta, petit vait avant, Non estoit use de (lurer tei achant; Eia duroit gran poine e tormant,. Por me' ces bois aloit mendigant, Non albergoit a oster non gustoit provant,