'Piccolo florilegio poetico
   357
   11. - Cernis ut ignavum corrumpant otia corpus,
   Ut capiant vitium, ni moveantur aquae.
   12. — Nescio qua natale solum dulcedine cunctos
   Ducit et immemores non sinit esse sui,
   13. — Quid magis est saxo durum, quid mollius unda ?
   Dura tamen molli saxa cavantur aqua.
   14. — Illud amicitiae sanctum ac venerabile nomen
   Re tibi prò vili sub pedibusque iacet ?
   15. — Si, quotiens peccant bomines, sua fulmina mittat
   Iuppiter, exiguo tempore inermis erit.
   16. — Magna fuit quondam capitis reverenda cani,
   Inque suo pretio ruga senTlis erat.
   Caducità delle cose umane.
   17. — Omnia sunt hominum tenui pendentia filo,
   Et subito casu, quae valuere, ruunt. Divitis audita est cui non opulentia Croesi ? Nempe tamen vitam captus ab hoste tulit.
   Chi ha tempo non aspetti tempo.
   18. — Venturae memSres iam nunc estoto senectae :
   Sic nullum vobis tempus abibit iners. Nec, quae praeteriit, iterum revocabitur unda, Nec, quae praeteriit, bora redire potest.
   Vivi nascosto. 10. — Crede mihi, bene qui latuit bene vixit, et intra Fortunam debet quisque manere suam. Tu quoque formida nimium sublimia semper, Propositique, precor, contrahe vela tui.
   Non si deve mai disperare. 20, — Saepe, premente deo, fert deus alter open i. Mulciber in Troiana, prò Troia stabat Apollo : Aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit, Oderat Aenean propior Saturnia Turno. Ille tamen Veneris numine tutus erat,