III. - Piccolo florilegio poetico.
Da Tibullo
1. Saepe solent auro multa subesse mala.
2. Credula vitam
Spes fovet et fore cras semper ait melius.
3. Ne tibi celandi spes sit peccare paranti :
Est Deus, occultos qui vetat esse dolos.
4. Si tardus eris, errabis : transiit aeta,s.
Quam cito non segnis stat remeatque dies ! Quam cito pnrpureos deperdit terra colores, Quam cito formosas populus alta comas !
Da Ovidio
Nitimur in yetitum semper cupimusque negata.
Cura pii dis sunt, et qui coluere coluntur.
Ut desint vires, tamen est laudanda voluntas.
Candida pax homines, trux decet ira feras.
Conscia mens recti famae mendacia risit : Sed nos in yitium credula turba sumus.
Quo quisque est maior, magis est placabilis ira, Et faciles motus mens generosa capit.
Donec eris felix, multos numerabis amicos : Tempora si fuerint nubμla, solus eris.
Principiis obsta. Sero medicina paratur, Cum mala per longas convaluere moras.
Immedicabile vulnus Elise recidendum est, ne pars sincera trahatur.
Lnxuriant animi rebus plerumque secundis, Nec facile est aequa commoda mente pati.
1.
2. -
3. -
4. -
5.
0. -
7.
8. --9.
10. -
Pagina
