Preposizioni coll' Accusativo
291
266.
1. A me toccò ciò che forse *) a nessuno (toccò).
2. È incerto se il nostro esercito abbia vinto il nemico.
3. Io non so se quell' uomo sia infelice o malvagio.
4. Io dubito grandemente se ciò sia giusto od ingiusto.
5. Io non so se deva dare 2) a te questi libri. 6.1 Macedoni dubitavano se i cittadini avessero abbandonata la città o per frode (abl.) si nascondessero. 7.Io dubito (affatto) se ti deva consigliare 3) la stessa cosa. 8. Io dubito se questa notizia sia vera (ma credo di sì).
') P. I. (Teor.), § 221. — 2) trad. se dia. — 3) trad. se ti consigli (suadeo).
PREPOSIZIOJSI. I. Preposizioni coll'accusativo (§§ 226-251). Ad, Adversus, tìnte, tìpud, Circa, Cis, Contra, Erga.
267.
l.Honos alit artes omnesque incendimur ad studia gloriae. 2.1mpiis apud inferos sunt poenae prae-paratae. 3.Exercitus quattuor dies ad Padum man-sit. 4. Apud Romanos eloquentia ad summum honorem ascendit. 5. Sabini, quorum virgines Romani ra-puerant, bellum adversus eos susceperunt. 6. Sunt quaedam officia etiam adversus eos servanda, a qui-bus iniuriam acceperis. 7. Etiam in rebus prosperis et ad voluntatem nostram fluentibus superbiam magno-pere, fastidium arrogantiamque fugiamus. 8. Numa Pompilius ad cursum lunae in duodecim menses annum descripsitl). 9. Nemo ante obitum merito dici potest felix. 10. In eo proelio ad mille quadringentos Cartha-