Verbi irregolari - Terza Coniugazione 22 1
mani obstupuerunt, ubi elepbantos in se irruentes vi-derunt. 10. Medicus morbum ingravescentem prov์-det, insidias imperator, tempestates gubernator. ') nel. s) di giorno in giorno. 3) uni a s่.
188.
1. Il popolo romano scelse(come) re Numa Pompilio. 2.1 Romani ricevettero dai2) Greci il culto di Cerere. 3. La mia ferita ora rincrud์. 4.11 nostro duce col suo valore assoggett๒ molte isole, che si erano ribellate da noi3). 5. La fama delle 4) geste di Alessandro Magno si divulg๒ 5) per tutto il mondo. 6. Alla vista 6) di lui tutti stupirono 7). 7. Molte opinioni degli antichi a poco a poco sono cadute 8). 8. Demostene si diede la morte 9) nel tempio di Nettuno, avendo preso 10) il veleno che era solito fl) avere con s่.
4) mihi adscisco; - (att. e pass.). 2) adscisco a..., coli' abl. descisco a... coli'abl. 4) de coli'abl. 6) percrebresco per... coli'acc. 6) aspectns, us, m. (cibi.). 7) obstiipesco. 8) eva-nesco. 9) mihi ipso mortem eonseisco. i0) sumo. H) con-suesco ; - P. I. (Teor.์, ง 186, C. 1. 5.
Quarta Coniugazione (ง 187).
I. Aociveris Conoiet Concierit Conciendo Com-perisse Compertum Referserunt Refertus Fulcitur
Fulsistis Cum exhausisset Exhaustum poculum Coo-peruerimus Coopertus lapidibus (lapidalo) Saepsit .Saepseras Saepiatur Oppidum vallo et fossa saeptum -ฆ Desiluit Desilierunt Desiliendi Transiluisse Tran-siliit Sanxit Sanxissent Sanctum est Sarcientur Sarseris Tunica sarta Consenseris Consentit Consen-sum est - Consensissetis Dissentiamus Cives gravissime dissentientes Advenerunt Adveniat Adventurus erat
Devinciet Devincitur Devinxeris,
II. Mand๒ a chiamare (accio) Avremmo mandato a chiamare Avevano radunato (concio) Concitato, commosso (con-
Zenoni. Morfologia latina, Parte II- Pratica IX Ediz. 16