Verbi Incoativi 239
exarsit. 9. Britanni, ubi Romanorum adventum sen-serunt, noctu in sii vi s delituerunt. 10. Pugiles caesti-bus contusi ne ingemuerunt quidem. 11. Sol decédens crescentes duplicat umbras.
') si svegliò; - da expergiscor.
184.
1. La nostra amicizia crebbe insieme coli'età1). 2.Demostene si avvezzò2) a pronunciare con voce altissima3) molti versi in un sol fiato4). 3.Quando stette quieto5) il pugnale di quello scelleratissimo uomo ? 4. Io userò 6) sempre in tutte le cose dei tuoi consigli, come son solito7) (fare). 5. Che v' è di più stolto quanto approvare qualche cosa8) non conosciuta? 6. Le geste0) dei Romani sono degnissime d' essere conosciute 10). 7. Per le risposte (abl.) di Socrate i giudici s'adirarono11) e lo condannarono a morte 12). 8.La nostra ira è ormai sbollita 13).
*) accresco simul cura... — 2) assuesco. - 3) stimma voce. — 4) uno spiritu. — 5) conquiesco. — 6) utor (coli'abl.). ') consue-sco; -perf. —8) quicquam. — 9) res gestae — 10) cognosco, sup. pass. ; - opp. degnissime le quali siano conosciute. — u) exardosco. — I2) capitis o capite condemnare. — 13 defervesco.
185.
l.Temeritas est florentis aetatis, prudentia sene-scentis. 2. Cereris sacra a Graecis adscita populus Ro-manus maxima religione coluit. 3.Inter bella civilia multae barbarae gentes a Romanis desciverunt. 4. For-mae dignitas aut morbo deflorescit aut vetustate exstin-guitur. 5. Multae civitates libertatem adeptae revixe-runt. 6. Cato Uticensis sibi ipse mortem conscivit. 7. Hoc vinum vetustate evanuit1). 8. De Cicerone omnes gentes loquentur ; nulla unquam obmutescet ve-tustas. 9. Litterarum studia, armis perterrita, subito