MUSICA'»EUGIOSA
379
et gratiorem compone ndi modum nostrae aetatis, Nunc primum in lucem editae a Ludovico Bellanda veronensi. - Venetiis, apud Kicciardum Amadinum, 1604. - in 4°. Tenore e Basso.
Siccome nel frontespizio, così pure per entro la dedicatoria, ci manifesta l'autore d'aver composti questi mottetti nella nuora maniera iti cantare. Forse ei volle cosi significare la recente pratica armonica dal Monteverde introdotta, oppure l'altra del t'accini adoperata con piti ornate e melodiose cantilene.
A pag. il trovasi un mottetto di certo P. Giuliano Corsini.
Uell&zzi Francesco da Vigevano. Liber Primus Sacrorum Concentuum 2. 3. 4. & 6. Vocibus; ac in Calce duo Genera Litaniarum 15. M. V. 5. vocibus; vna cum Missa 4. Vocibus; ac Partitione omnium 6upra seri]», ad vsum Organi. Francisci Bellatii Viglevancnsis. Opus secundum Jfuper in Lucem editum. -Sub Signo Gardani Venetiis 1620. Apud liartholomeum Magni. - in 4'. Cantus, Tenor, Altus, Bassus, Quintus, ei Par-titio. In quest'ultima alcuni mottetti si veggono in partitura.
L'autore dedicò questa seconda sua opera ai Cano-nici della Cattedrale di Vigevano. Leeone l'intestazione :
«. 111.bus et Militimi Rev. I). 1). llignitatibus ac Ca-nonicis Ecclesiae Cathedralis Viglevani F. l'rari-ciscus Iìellatius-S. ».
I)al F. preposto al nome ricavasi che l'autore apparteneva a qualche online religioso, e ciò confermasi dal seguente passo della medesima dedicatoria: * Proinde riun alienimi ab institutis mei Ordiuis putaui, si aliquantisper in his imui .rarer (cioè nel comporre di musica) seu, ut veruni fa-tear. aliquando etiam insudarcin: in quo tainen quid l'uerim assecutus, eormn sit iuditium . qui Incubrationes iam a me editas perpenderint, ac non siiinmis labris degustauerint.. . . ».
lielll Girolamo d'Argentai Sacrae Cantiones sex vocibus concinendae. Auctore Hieronimo Bello Argentensi. Liber Primus. Ad Sanctissimum 1). Sixtum V. Pontitìcem Maxunum. - Venetiis Apud Jacobum Vincentium, & Rieiardum Amadinum , socio?. 1j85. - in 4'. Cantus, Tenor, Altus, Bassus. Quintus et Sextus. In tutto opuscoli sei.
Ila un passo della dedicatoria del Belli ricavasi che il Pontellce Sisto Y gli aveva l'atto sperare migliore Ibrt'uiR .sui da quando iuconiinctava a salir la scala delle dignità ecclesiastiche: * Nani cuin Bononiae semel, iterimi, & saepius, vt optime spe-rarem iiissisti, si imquain Dei ben igni tot e. ad al-tiorem dignitatis gradimi ascendis.-.es, & maiorem l'ortunarum copioni obtinuisses, ipso qui ingrati animi criiuen liorrro, ne iiiiitiemor tamae liuiua-lulatis uiderer dolio hoc, ,sc lumiere, qua llulum es, , islam labem eluere. decreili .... ». l'i più oltre cosi prosegue: « .. .. Caeterum à tua Sancivate illud opto, illuil praecor, vt quae tua erga
me olira semper extitit non vulgaris beneuolentia eadem mihi in posterum nunquam desit .... ». Ignorasi però se il papa conservasse cotesta benevolenza antica verso il Belli, e gliene facesse provar gli effetti con mantenergli le passate promesse.
Sotto la dedicatoria sono impressi ì seguenti versi a Sisto V, di recente salito al pontificato: Ville din quondam felix, felicior, at nunc,
Qui Christi iraperium Maxime Sixte regis. Iinpia docturis incautam dogmata gentein Armis, & praecibtis Sixte resiste potens. Hac ita perfunctum vita te sistet Olympo, Cuius concessu tatti graue munus obis.
Belli Girolamo d'Argenta. Sacrae Cantiones cum B. V. Cantico denis vocibus. Et in fine, Missa octonis tantum vocibus. Hieronymo Bello Argentensi Autore. - Venetijs Apud Riciardum Amadinum 1594. - in 4°. Tenore e Basso del secondo Coro. (A tergo del frontespizio leggasi la dedicatoria seguente):
Illustriss.mo jic Reveremliss ilio D. l'etro Aldroban-dino S. R. li. Cardinali Amplissimo Hieronj'mus Bellius Argentensis Perpetuali! faelicitutem.
Cantiones has musicas, quas vulgo Motecta appellant, ut in Tuo nomine, Cardinalis amplissime, appa-rerent, multa quidem quae in praesentia reticeo, ell'ecerunt, sed illud potissimum in causa f'uit, quod euiii non multis ab liinc diebus tertium sex (quod aiuntl vocibus concinendaruni cantionuin librum Romani ad Te miserili!, incredibili, ut soles, hu-manitate, expllcataque, ut audivi, fronte eum haud dedignatus es accipere. Hujus sane beneiitij signillcatio, et magnitudo Amplitudini me Tuae suinniopere devinxerunt, et me, qui tibi plurimuin debere fateor et protlteor, iteruni animarunt ac iiupulerunt, ut hoc iminusculum musicis nuineris concinnatimi, llcet perexiguum, maximisque me-l'itis Tuis ionge admodum impar, nomini etiain tuo dedicarem ac consecrarem. Quaniobreni ne illud asperneris, ncque illius tcnuitatem, sed animi tantum erga te mei ìnagnitudinem aspicias te etiam atque etiam rogo. Vive din faelix, meque ac totani Belliurum domum. atque familiani amplissimo nomini tuo addictissimam gratia tua fove ac complectere.
Poro prima l'autore avea presentato al card. Aldobrandino il terzo libro di Canzoni (forse Madrigali, perché i Mottetti avevano l'aggiunto di sacre che qui non si trova! a sei voci; la qual offerta essendo riuscita, accettissima a quel porporato, da ciò prese animo il Belli d'intitolargli quasi subito dopo l'opera presente.
Nella registratura dei quaderni è così impresso: Moti, di Girolamo Dello, a 10. lib. pri.
Beili Giulio. Julii Belli Longiancnsis Kc-clesiae Cathedralis Auximanae Musicae Magistri, Sacrarum Cantionum Quatuor, Quinque, Sex, Octo & Duodecim voe. Cum Litanijs Beatao Virginis Mariae. Liber Primus. - Venetiis, Apud Angelum Gardanum. 1600. - in 4°. Cantus, Tenor, Altus, Bassus, Quintus, Sextus, Septimus et Octavus. In tutto opuscoli otto.
La dedicatoria del Belli è al cardinale Antonio Maria Gallo vescovo d' Osimo. A car. 12 trovasi il Mol-telto Jlibilale Deo omnis terra a cinque voci di un cotal Antonio Righetti.