MUSICA RELIGIOSA
   359
   liber primus. TENOR (con quanto di sopra si è fedelmente trascritto). ALTVS Mutetarum liber primus. BASSVS Mutetarum liber primus. Non v'ha numerazione di carte; ma il registro procede da A a R, ognuno di quattro carte. Ogni Mottetto ha in testa il numero progressivo che comincia dall' uno sino ai ventotto inclusiva-mente.
   La parte del Discantus a tergo della prima carta ha impressa la tavola dei Mottetti e degli autori, che più oltre trascriveremo. La parte del Tenore ha impresso a tergo del- frontispizio e nella successiva pagina il privilegio di privativa conceduto dall' Imperatore Ferdinando allo Schoetfer. E finalmente il Bassus ha pure a tergo della prima carta la dedicatoria dello Schoefìer.
   Trascriviamo qui appresso la tavola, il privilegio e la dedicatoria, perchè notizie peregrine vi si rinvengono giovevoli alla, storia delle prime stampe di musica, e tanto più che lo Schmid non ne tenne parola nella sua opera.
   Indice o Tavola nel Discantus
   1. Pater noster......Maistre Jan.
   2. Emendemus......Nicol. Gombert,
   3. Inuiolata'.......Gombert.
   4. Dominator coelorum . . . Consilion.
   5. Mirabile misterium . . . Joan. Lebrun.
   6. Audi Alia.......Gombert.
   7. Congratulamini.....Adrian Vuillart.
   8. Salus populi......Cadeac.
   9. Saluum me fac.....Jaquet.
   10. Hic est discipulus .... Gombert.
   11. Nigra sum......Andreas Silua.
   12. Apparens Christus. . . . Joan. Lupi.
   13. Tu Deus noster. .... Gombert.
   14. In te Domine speravi. . . Jaquet.
   15. Exurge quare.....Finot.
   16. Aue & gaude......Simon Ferrariensis.
   17. Haec dies quam fecit.
   18. Postquam impioti sunt.
   19. In die tribulationis . . . Jaquet.
   20. Veni electa......Gombert.
   21. Laetare sancta.....Adrian Vuillart.
   22. Peccaui super numerum. . Adrian Vuillart.
   23. Da pacem.......Gombert.
   24. Si bona suscepimus . . . Verdelot.
   25. Venite ad me omnes . . . Gombert.
   26. Veni spetiosam.....Joan. Lupi.
   27. Laus Deo.......Gombert.
   28. Dum complerentur. . . . Harchadelt.
   Privilegio Imperiale nelle parte del Tenore
   Ferdinàndvs Diuina fauente clementia Romanorum Rex, semper atìgustus, ac Germaniae, Hungariae, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae, Sclauoniae &c. Rex, Infans Ilispaniarum. Archidux Austriae, Dux Burgundiae, &c. Marchio Morauiae, &c. Comes Tirolis, &c. Vniuersis & singulis, liotum esse uolumus, quod postq noster & Sacri Romani lmperij fìdelis dilectus Petrus Scheffer Mogun-tinus nobis signiflcauit de suo singulari studio & cura ; quam posuit in coportandis ex Italia sele-ctis quibusdam Harmonijs musiclsque carmini-bus, quae à prestan. ejus artis Magist.ris cum singulari grauitatis & suauitatis laude sint composita, eaque in publicum se edere uelle, atque nulla tamen alia re ab honesto suo instituto de-terreri ostendit, quam quod periculum sit, ne à se magno & labore & suinptu conquisitas, ac ele-ganter editas Harmonias musicaque carmina, ab alijs Typographis cum euidenti ipsius damno re-cudantur. Nos predicti Petri SchelTer non pre-cibus solum, sed & honestis rationibus adtfucti nomine tam Caesareae Majestatis, quam nostro hoc priuilegio ei cauere uoluiinus, quod ei concessi-mus, dedimus, ac damus, his nostris literis. itti in uulgus edere, ac distrahere eiuscemodi Harmonias & musica carmina possit duntaxat, que
   nihil obscaeni habeant, Prohibentes etiam, ne quis alius uel aedita à predicto Petro Scheffer uel in futurum edenda, aut clam typis excudere, aut excusa quoqmodo distrahere ausit, antequam quinque anni à proxima cuiusque operis musici aedi-tione sint circumacti. Quare nomine & auctoritate Caesareae Maiestatis & nostra, mandamus uni-uersis & singulis nostri & Romani lmperij & omnium Regnorum ac Principatuum nostrorum Ma-gistratibus & subditis, maxime autem Bibliogra-phis &. Bibliopolis omnibus, ne patiantur praedicta Musica opera à Petro Scheffer edita uei edenda à quoque alio aut recudi aut recusa distraili, nette ipsi recudere aut distrahere, quoquomodo ante quinquenniuin à singulorum operum editione ten-tent, sub poena Marcarum auri puri decem, integre & irreinissibiliter soluendarum. Quarum di-midia pars Fisco Imperiali, reliquum nero, Petro Scheffer cedere debeat, hanc autem uoluntatem nostram, si qui cuiuscunqtie conditionis aut ordinis neglexerint, & Caesareae Maiestatis, & nostram uoluntatem editos amittent, quos Petrus Scheffer ubicunque prostabunt uigore huius nostri priuilegij ad se transferre poterit. Haruoi testimonio litera^, Nostri sigilli Impressione munitarum. Datum in ciuitate nostra Vienna die xxviij Mensis Januarii Anno Domini Millesimo quingentesiino tricesimo Nono, Regnorum nostrorum Romani octauo alioruin uero decimo-tertio.
   Ferdinandus
   Ad mandatum Sacrae Regiae maie. propriù.
   a tergo della prima carta
   Dedicatoria del tipografo del Basso:
   Praestantissimo Viro D. Vlricho Varenbulero Impe-rialis iudicij Vicecancellario, D. & patrono suo eximio, Petrus Schefferus S. D.
   Cum iam aliquandiu ornatissime uir & optime patrone, mea voluntate, & non absque certarum causarum impulsu, labore & opere excudendai^ cantionum penè in totum supersedissem. Coepe-runt non pauci tum Germaniae tum Galliae ty-pographi musicas res, intercisis linearum du-ctibus, eisdemque notarum rhombis per medium diuisis impressas, tanta copia publicare, ut omnia passim bibliopolia illis complecta tantum non cantillent. Ego tametsi in eo negoclo primum libenter & plurimum uersatus fui, statueram tamen unus illorum multitudini locum dare: neque à proposito Consilio discessissein, nisi me tua praestantia, quae mihi iam inde à multis annis & notissima, & non uulgari beneuolentia me pro-secuta fuit, ab instituta cessatione ad intermissi inuneris pensum & operam crebris adinonitionibus reuocasset. Nam anium quem mihi iIli immode-ratione suarum editionum ademerant, tu tuta exhortationibus imo prouocationibus restituis, atque adeo ut mihi hodie propensior (quae tua in persuadendo dexteritas est) ad pristinos ineOs labores mihi uidear quam unquam prius fuerim. Respondissem autem iamdudum secundae tuao uoluntati, nisi mihi materia Musices tuis digna uotis defuisset. Nam quam habebam partim non tam inearum, quàm huius artis doctissimorum liominum, quorum hic non pauci sunt iudicio auriuin talis uidebatur, quae in publicum per-uenire non deberet, partim ab alijs iamdudum uulgata fuerat. Jain uero tandem praeter spem quidem, at non sine felici quodain auspicio thesaurus cantionum situimi pretij ex Italia ad ine perlatus est, que D. Ilermannus Mathias Verrecoren. negocij musici primaria® Ecclesiae Mediolani magister, uir, praeter alias uirtutes, in ea arte maximopere doctus, nuper ail me misit: Ea Musica nostrae Germaniae, quantum scio, nondum uisa. Nullus est cantuum, qui non